Φτηνές παιδικά ποδήλατα

Τα βασικά του εξαρτήματα είναι δύο τροχοί γενικά ίσης διαμέτρου και διατεταγμένοι στη σειρά, ένα σύστημα μετάδοσης πεντάλ, ένα πλαίσιο που του δίνει τη δομή και ενσωματώνει τα εξαρτήματα, ένα τιμόνι για τον έλεγχο της κατεύθυνσης και μια σέλα για να καθίσει. Η μετατόπιση επιτυγχάνεται περιστρέφοντας με τα πόδια τα συμμετρικά διατεταγμένα πεντάλ, το καθένα με μοχλό γνωστό ως μανιβέλα συναρμολογείται στο πλαίσιο και γενικά το δεξί πεντάλ είναι αυτό με το μεγαλύτερο αστέρι ή πλάκα όπου είναι τοποθετημένη η αλυσίδα το οποίο με τη σειρά του περιστρέφει το γρανάζι, το οποίο τελικά περιστρέφει τον πίσω τροχό στο έδαφος, προκαλώντας μετατόπιση. Ο βασικός σχεδιασμός και η εγκατάσταση του ποδηλάτου έχουν αλλάξει λίγο από το πρώτο μοντέλο κίνησης αλυσίδας που αναπτύχθηκε γύρω στο 1885.

Η πατρότητα του ποδηλάτου αποδίδεται στον βαρόνο Karl Drais, έναν Γερμανό εφευρέτη που γεννήθηκε το 1785. Το στοιχειώδες τεχνούργημα του, που δημιουργήθηκε γύρω στο 1817, ωθήθηκε να ακουμπά τα πόδια εναλλάξ στο έδαφος. Σήμερα υπάρχουν περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο ποδήλατα στον κόσμο, που χρησιμοποιούνται τόσο ως μέσο μεταφοράς όσο και ως όχημα για αναψυχή.

Είναι ένα υγιές, οικολογικό, βιώσιμο και οικονομικό μέσο μεταφοράς, έγκυρο για ταξίδια τόσο στην πόλη όσο και σε αγροτικές περιοχές. Η χρήση του είναι ευρέως διαδεδομένη στην πλειονότητα της Ευρώπης και γίνεται, σε χώρες όπως η Ελβετία, η Γερμανία, οι Κάτω Χώρες, το Βέλγιο, ορισμένες περιοχές της Πολωνίας και των σκανδιναβικών χωρών, ένα από τα κύρια μέσα μεταφοράς. Στην Ασία, ειδικά στην Κίνα και την Ινδία, είναι ο κύριος τρόπος μεταφοράς.

Τα ποδήλατα ήταν πολύ δημοφιλή τη δεκαετία του 1890 και αργότερα στη δεκαετία του 1950 και του 1970. Επί του παρόντος βιώνει μια νέα έκρηξη και η χρήση του αυξάνεται σημαντικά σε όλο τον κόσμο λόγω της υψηλής τιμής των καυσίμων, καθώς το ποδήλατο είναι πολύ οικολογικό και οικονομικό.