Η επωνυμία Kekai ειδικεύεται στην ηλεκτρική θέρμανση φυσικού αερίου και αξεσουάρ. Μπορούμε να πούμε ότι η θέρμανση, από γενική άποψη, είναι η μέθοδος ή το σύστημα με το οποίο παρέχεται θερμότητα σε κάποιον ή κάτι για να διατηρηθεί ή να αυξηθεί η θερμοκρασία του. Εφαρμόζεται σε κτίρια, αναφέρεται στο σύνολο των συσκευών και των αξεσουάρ που είναι εγκατεστημένα για την επίτευξη και τη διατήρηση των συνθηκών θερμικής ευεξίας2 κατά τις κρύες εποχές σε ένα ή πολλά δωμάτια. Είναι ένα συστατικό του κλιματισμού.
Οι λέβητες στερεών καυσίμων διαφέρουν από τους άλλους επειδή η καύση τους είναι συνεχής, δηλαδή, μόλις ενεργοποιηθούν, απενεργοποιούνται μόνο όταν εξαντληθεί το καύσιμο ή διακοπεί εντελώς η εισαγωγή αέρα. Η ρύθμιση ισχύος γίνεται με μεταβολή της εισαγωγής αέρα. Επί του παρόντος υπάρχει η τάση να απαγορεύεται η χρήση άνθρακα, καθώς είναι το καύσιμο που παράγει τη μεγαλύτερη ποσότητα CO2 ανά μονάδα θερμότητας, 9 ωστόσο χρησιμοποιούνται λέβητες με σφαιρίδια ξύλου, το οποίο είναι επίσης ένα στερεό καύσιμο.
Ως υγρό καύσιμο, το μόνο σε κανονική χρήση είναι το ντίζελ. Τα αέρια αέρια είναι δύο βασικών τύπων: φυσικό αέριο και υγροποιημένα αέρια πετρελαίου (βουτάνιο και προπάνιο). Οι λέβητες λειτουργούν με έναν συζευγμένο καυστήρα ο οποίος, μέσω ενός ανεμιστήρα, δημιουργεί το κατάλληλο μείγμα αέρα και καυσίμου, και καίει στην εστία. Τόσο με υγρά όσο και με αέρια, η λειτουργία των λεβήτων είναι διαλείπουσα, δηλαδή, η ρύθμιση ισχύος γίνεται με την εκκίνηση και τη διακοπή του καυστήρα. Υπάρχουν καυστήρες που ονομάζονται διαμόρφωση που μεταβάλλουν την ισχύ της φλόγας ανάλογα με τη ζήτηση, ρυθμίζοντας τη ροή καυσίμου.
Σειρά κεριών λέβητα με ατμοσφαιρικό καυστήρα αερίου
Υπάρχουν επίσης λέβητες αερίου με ατμοσφαιρικούς καυστήρες, οι οποίοι δεν χρειάζονται ανεμιστήρα. Το αέριο ρέει υπό τη δική του πίεση, βγαίνει υπό πίεση μέσω λεπτών εγχυτήρων και αναμιγνύεται με τον αέρα με αποτέλεσμα βεντούρι πριν φτάσει στον ίδιο τον καυστήρα. Σε αυτούς τους λέβητες ο καυστήρας αποτελείται από έναν ορισμένο αριθμό κεριών τοποθετημένων σε σειρές σε επίπεδο.
Υπάρχουν συσκευές μονάδας καύσης, όπως σόμπες αερίου βουτανίου, που ονομάζονται καταλυτικές σόμπες. Έχουν μια αποδεκτή απόδοση, αλλά απαιτούν αέρα από έξω για καύση και ως αποτέλεσμα παράγουν μεγάλη ποσότητα υδρατμών (περίπου 1,6 λίτρα νερού για κάθε κιλό καυσίμου10), οπότε δεν είναι πολύ ενδεδειγμένα, καθώς προσθέτουν υπέροχα ποσότητα υγρασίας στον αέρα του περιβάλλοντος. Χρησιμοποιούνται επίσης σόμπες μονάδας κηροζίνης, με τα ίδια μειονεκτήματα, αν και με ελαφρώς λιγότερη παραγωγή ατμού.
Οι πελάτες μας μας εμπιστεύονται
Γνώμες των πελατών μας
Λάβετε τα νέα μας
Σας έχουμε στείλει ένα email για να επιβεβαιώσετε το email σας